Dino, leeuw en krokodil

Tijd om een daguitstap te maken! We gaan op pad voor de waarschijnlijk populairste trip die wordt aangeboden in de reisburootjes op het centrale plein van Lençois. Gelukkig moeten wij niet met z'n tienen in een minibusje, we doen de toer op ons eigen ritme. We rijden om te beginnen door de Serra do Sincora naar de Gruta da Lapa Doce, de op één na grootste kalksteengrot in Brazilië.

We rijden Lençois uit naar de grote baan BR242, een weg met veel zwaar verkeer, dat bergaf ontzettend snel rijdt en bergop amper vooruit geraakt. In dat geval moeten we de vrachtwagens voorbij en bij de zoveelste keer dat we dat doen hebben we pech: op de rijbaan voor tegenliggende verkeer ligt een heel diepe put net wanneer wij er rijden. Dirk moet remmen, en zo zijn we de vrachtwagen niet voorbij wanneer de volle lijn die op niet-oversteken duidt opnieuw begint... en net op dat moment komt een politiewagen ons tegemoet. Niet veel later heeft die zich gedraaid en worden we aan de kant van de weg gezet. Politiemannen en -vrouwen zien er hier indrukwekkend uit, met kogelvrij vest, en pistool en wapenstok aan de riem. Nu zijn ze met twee en één van beide heeft bovendien een groot automatisch geweer in zijn handen. Op zo'n moment reageren onze jongens erg verschillend, Emiel krijgt het serieus benauwd en Louis vraagt met een smile tot achter zijn oren of we nu naar de gevangenis moeten... Wij  vloeken vooral hevig wanneer we ons realiseren dat we zowel onze rijbewijzen als paspoorten niet mee hebben, die zitten veilig in de kluis in de pousada. Dat was een wijze aanpak in steden als Rio en Salvador maar nu iets minder. We hebben enkel gekopieerde versies bij en het is niet duidelijk of onze uitleg hierover aanvaard wordt. Al bij al zijn het nog vriendelijke jongens en ze leggen uit dat we verder mogen rijden maar dat ze wel een boete zullen uitschrijven omdat we te snel reden. Wat ze zullen doen met papieren niet bij hebben en oversteken over de volle lijn weten we niet... We zijn in elk geval benieuwd naar de boetetarieven in Brazilië.

We laten het niet aan ons hart komen en rijden verder naar de grot. We zijn er voor de tours aankomen en kunnen onmiddellijk met gids Sergio aan de tocht beginnen. We dalen af in openlucht naar de ingang van de grot, die meer dan 40km groot is. Wij houden het bij een ondergrondse wandeling van een kleine kilometer in een deel van de grot dat tot 20 meter hoog is. Sergio heeft een gaslamp mee en toont ons de stalagtieten en stalagmieten. Met wat goede wil en verbeelding zien we een leeuw, een dino, een uil, de schaduw van een krokodil die de gids laat bewegen, de volledige kerststal, ... De temperatuur in de grot is rond 20°C en de meegebrachte truien hebben we dus niet nodig. 

Na de lunch (in een kilorestaurant natuurlijk) zetten we onze trip verder en rijden we door een rotsachtig landschap met hier en daar een tafelberg. Onze volgende stop, de Morro do Pai Inácio, is een tafelberg die het symbool is van de Chapada Diamantina. We laten de wagen staan en beginnen aan de steile klim. Louis klautert gemotiveerd naar boven want samen met ons begint een Braziliaans gezin met een jongetje van zijn leeftijd aan de klim en die wil hij graag voor blijven. Dat lukt en twintig minuten later hebben we een fantastisch zicht over het plateau (chapada wil zeggen hoogvlakte). We kijk met de jongens want afsluitingen kennen ze hier niet en je zou wel eens heel erg diep kunnen vallen... Bij een uitkijkpunt laat een andere bezoeker zich tot onze verbijstering over de rand zakken, als dat maar goed gaat.

Onze laatste stop is de Poço de Diabo, niet ver van Lençois. Hier heeft de rivier een aantal pools gevormd waarin je kan zwemmen. Maar door de hoge waterstand lukt het ons niet om aan de eigenlijke duivelspool en waterval te geraken.

Terug in de pousada verschilt onze avond niet veel van de vorige avonden. We zwemmen, eten de in de supermarkt gekochte broodjes op, op ons terras en krijgen daarbij gezelschap van de hond des huizes die uit is op een extra maaltijd. We spelen nog enkele gezelschapsspelletjes en genieten ervan om 's avonds buiten te kunnen zitten.